Zasiłek to nie to samo co dodatek pielęgnacyjny

Niepełnosprawność lub niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji może być okolicznością uzasadniającą przyznanie prawa do świadczenia, które pozwoli na częściowe pokrycie wydatków związanych z zapewnieniem odpowiedniej opieki osobie jej wymagającej. Przepisy przewidują dwa rodzaje świadczeń, tj. zasiłek pielęgnacyjny i dodatek pielęgnacyjny, które ze względu na podobną nazwę często są mylone. Tymczasem różnią się one od siebie. I nie chodzi tu tylko o wysokość świadczeń, ale także m.in. o źródło ich finansowania. Dana osoba może spełniać warunki do uzyskania prawa do obu tych świadczeń, jednak korzystać może tylko z jednego z nich.

Podobieństwa i różnice

Zasiłek pielęgnacyjny i dodatek pielęgnacyjny to świadczenia wypłacane na podstawie odrębnych przepisów, przez inne instytucje i w zróżnicowanej wysokości. Pierwsze z wymienionych świadczeń finansowane jest z budżetu państwa, natomiast drugie z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Różne są też warunki uzyskania prawa do tych świadczeń, choć, co trzeba przyznać, częściowo się pokrywają.

Tymczasem za sprawą podobnej nazwy często są mylone, co doprowadza do nieporozumień, chociażby w kwestii organu, do którego należy wystąpić o przyznanie danego świadczenia. Przykładowo o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego osoby zainteresowane nierzadko udają się do ZUS, podczas gdy płatnikiem tego świadczenia jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta, właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o to świadczenie albo organ przez niego upoważniony (np. ośrodek pomocy społecznej). I odwrotnie, wniosku o dodatek pielęgnacyjny nie rozpatrzy urząd gminy, gdyż może to zrobić jedynie ZUS.

Wysokość świadczeń

Nieporozumienia powstają również w kwestii wysokości tych świadczeń.

Kwota dodatku pielęgnacyjnego, określona w art. 75 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, zwanej ustawą emerytalną, jest bowiem podwyższana przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent. Zmienia się zatem raz w roku i począwszy od 1 marca 2012 r. wynosi 195,67 zł.

Analogicznej podwyżki oczekują uprawnieni do zasiłku pielęgnacyjnego. Tymczasem wysokość tego świadczenia, określona w art. 16 ust. 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych, podobnie jak pozostałych świadczeń rodzinnych, podlega weryfikacji co 3 lata, z uwzględnieniem wyników badań progu wsparcia dochodowego rodzin. W efekcie ostatnia podwyżka zasiłku pielęgnacyjnego miała miejsce 1 września 2006 r. Wówczas została ona ustalona na poziomie 153 zł i taka kwota obowiązuje do dzisiaj.

Zbieg uprawnień

Zdarza się, iż dana osoba spełnia warunki do uzyskania prawa zarówno do zasiłku, jak i dodatku pielęgnacyjnego.

Dla celów przyznania dodatku pielęgnacyjnego wymagane jest posiadanie uprawnień do emerytury lub renty.

Nie oznacza to jednak, że będzie mogła pobierać oba świadczenia. W świetle bowiem art. 16 ust. 6 ustawy o świadczeniach rodzinnych, zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego. Osoba, która drugie z wymienionych świadczeń otrzymała np. z urzędu, po ukończeniu 75 lat życia, powinna o tym fakcie niezwłocznie poinformować organ wypłacający zasiłek pielęgnacyjny, w celu wstrzymania wypłaty tego świadczenia. Brak stosownej informacji skutkować będzie koniecznością zwrotu nienależnie pobranego świadczenia wraz z odsetkami.

Podobieństwa i różnice w prawie do zasiłku i dodatku pielęgnacyjnego

Podobieństwa i różnice w prawie do zasiłku i dodatku pielęgnacyjnego