Niezdolność do pracy po świadczeniu rehabilitacyjnym a ustalenie okresu zasiłkowego

Pracownik po wykorzystaniu okresu zasiłkowego przez 3 miesiące przebywał na świadczeniu rehabilitacyjnym, po którym odzyskał zdolność do pracy. Po 7 tygodniach ponownie stał się niezdolny do pracy z powodu tej samej choroby. Czy pracownikowi należy "otworzyć" nowy okres zasiłkowy i wypłacać wynagrodzenie, a następnie zasiłek chorobowy?

Nie ma podstaw do wypłaty świadczeń chorobowych w nowym okresie zasiłkowym, ponieważ pracownik z tytułu choroby spowodowanej tym samym schorzeniem wykorzystał już pełen 182-dniowy okres zasiłkowy i 3 miesiące świadczenia rehabilitacyjnego. Nowy okres zasiłkowy można otworzyć dopiero wówczas, gdy przerwa w pobieraniu świadczeń chorobowych przekracza 60 dni, o ile w tej przerwie pracownik był zdolny do pracy.

Okres płatności zasiłku chorobowego wynosi 182 dni (270 dni przy gruźlicy oraz chorobie przypadającej na okres ciąży) - art. 8 ustawy zasiłkowej. Do tego okresu wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy bez względu na to czy zostały spowodowane tą samą, czy też inną chorobą, a także okresy niezdolności do pracy spowodowane tą samą chorobą, pomiędzy którymi występują przerwy nieprzekraczające 60 dni.

W sytuacji gdy niezdolność do pracy z powodu choroby trwa nadal po wyczerpaniu okresu zasiłkowego, przyznawane jest świadczenie rehabilitacyjne. Świadczenie to jest "przedłużeniem" okresu zasiłkowego ponad ustawowy okres i przysługuje w sytuacji, gdy stan zdrowia wskazuje, że pracownik w czasie tego świadczenia może odzyskać zdolność do pracy. Jest ono wypłacane przez czas niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy. Świadczenie to nie stanowi więc przerwy w niezdolności do pracy z powodu choroby.

Ważne: Pracownikowi nie przysługuje prawo do wynagrodzenia i zasiłku chorobowego w nowym okresie zasiłkowym, jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem 60 dni od zakończenia poprzedniego, a przyczyną niezdolności jest ta sama choroba.

Lekarz orzecznik ZUS przyznaje świadczenie rehabilitacyjne na taki okres, jaki jego zdaniem powinien być wystarczający dla odzyskania zdolności do pracy. Jeśli okres ten okaże się zbyt krótki, pracownik może wnioskować o dalsze świadczenie rehabilitacyjne - aż do wyczerpania maksymalnego okresu 12 miesięcy.

W przypadku, o którym mowa w pytaniu, lekarz przyznał świadczenie rehabilitacyjne na 3 miesiące, po których pracownik odzyskał zdolność do pracy. Pomimo tego, w krótkim okresie - nieprzekraczającym 60 dni - ponownie zachorował, a przyczyną choroby jest to samo schorzenie, z tytułu którego wyczerpał pełen okres zasiłkowy i 3 miesiące świadczenia rehabilitacyjnego. Nie może więc korzystać ze świadczeń chorobowych w nowym okresie zasiłkowym. Pracownikowi pozostaje możliwość ubiegania się w ZUS o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego na dalszy okres (nieprzekraczający łącznie z wykorzystaną częścią 12 miesięcy). Jeżeli lekarz orzecznik ZUS nie przedłuży okresu świadczenia rehabilitacyjnego, pracownikowi przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu do komisji lekarskiej ZUS, a następnie - od decyzji wydanej przez ZUS - prawo wniesienia odwołania do właściwego sądu.

Do czasu rozstrzygnięcia prawa do świadczeń za czas choroby, przedkładane przez pracownika zaświadczenia lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby stanowią jedynie usprawiedliwienie nieobecności w pracy, bez prawa do świadczeń z tego tytułu.