Gazeta Podatkowa nr 102 (1143) z dnia 22.12.2014

Szansa na świadczenie rehabilitacyjne po ustaniu zatrudnienia

W trakcie przebywania na zwolnieniu lekarskim zakończyła mi się umowa o pracę, dlatego też należny mi zasiłek chorobowy wypłaca ZUS. Za kilka dni upłynie mi jednak 182-dniowy okres zasiłkowy, podczas gdy nie odzyskałam jeszcze zdolności do pracy. Słyszałam, że w takim przypadku można ubiegać się o świadczenie rehabilitacyjne. Czy dotyczy to także osób po ustaniu zatrudnienia?

TAK. Co prawda, aby uzyskać prawo do tego świadczenia trzeba spełnić pewne warunki, jednak sam fakt ustania tytułu ubezpieczenia (zatrudnienia) nie przekreśla możliwości ubiegania się o jego przyznanie.

Warunkiem uzyskania prawa do świadczeń chorobowych, tj. odpowiednio wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego, a następnie świadczenia rehabilitacyjnego, w tym za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, co do zasady jest powstanie niezdolności do pracy w okresie podlegania temu ubezpieczeniu. Z treści pytania wynika, iż Czytelniczka ten podstawowy warunek spełniła. Dlatego też nic nie stoi na przeszkodzie, aby ubiegała się o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego.

Świadczenie to przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Przyznawane jest na wniosek ubezpieczonego maksymalnie na okres 12 miesięcy, tj. 360 dni. Przy czym o okolicznościach uzasadniających prawo do tego świadczenia orzeka lekarz orzecznik lub - w drugiej instancji - komisja lekarska ZUS.

Z uwagi na procedury ustalania prawa do świadczenia rehabilitacyjnego z wnioskiem o jego przyznanie, co do zasady, występuje się co najmniej na 6 tygodni przed zakończeniem okresu zasiłkowego. Niedochowanie tego terminu nie jest przeszkodą w uzyskaniu prawa do świadczenia, choć w takim przypadku trudno będzie zachować ciągłość w jego wypłacie.

Postępowanie w sprawie przyznania prawa do świadczenia rehabilitacyjnego wdrażane jest przez organ rentowy w oparciu o dowody wymienione w § 8 stosownego rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. z 2012 r. poz. 444 ze zm.), do których w głównej mierze zalicza się:

• oświadczenie zwane potocznie wnioskiem złożone przez ubezpieczonego na druku ZUS Np-7,
   
• zaświadczenie o stanie zdrowia wystawione przez lekarza leczącego na druku N-9.

W interesie Czytelniczki jest, aby dokumenty te jak najszybciej wpłynęły do ZUS, wypłacającego jej zasiłek chorobowy.