Podstawa zasiłku macierzyńskiego po świadczeniu rehabilitacyjnym

Pracownica po wykorzystaniu pełnego okresu zasiłkowego uzyskała prawo do świadczenia rehabilitacyjnego. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przyjęta do obliczenia tego świadczenia została zwiększona wskaźnikiem waloryzacji obowiązującym w kwartale, w którym rozpoczął się okres należnego jej świadczenia rehabilitacyjnego. Przed upływem okresu, na jaki zostało pracownicy przyznane świadczenie rehabilitacyjne, urodziła ona dziecko. Czy do ustalenia wysokości zasiłku macierzyńskiego powinienem przyjąć tę zwaloryzowaną podstawę wymiaru zasiłku chorobowego?

TAK. Z uwagi na brak przerwy między należnymi pracownicy świadczeniami, podstawę wymiaru zasiłku macierzyńskiego powinna stanowić podstawa wymiaru ostatnio wypłacanego świadczenia, w tym przypadku podstawa wymiaru zasiłku chorobowego zwaloryzowana dla celów obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego.

Jeśli w trakcie okresu, na jaki zostało przyznane świadczenie rehabilitacyjne pracownica urodziła dziecko, od dnia porodu przysługuje jej zasiłek macierzyński (patrz ramka). W takim przypadku wstrzymuje się wypłatę świadczenia rehabilitacyjnego, które jest należne jedynie do dnia poprzedzającego dzień porodu oraz (ewentualnie) za okres wykraczający poza okres należnego zasiłku macierzyńskiego.

Podstawę wymiaru zasiłku macierzyńskiego, podobnie jak i innych świadczeń chorobowych należnych pracownikowi, stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone mu za okres 12 lub - przy krótszym okresie zatrudnienia - pełnych miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy (tu: prawo do świadczenia). Przy czym, jeśli wcześniej ubezpieczony korzystał z innego świadczenia (niezależnie od jego rodzaju) - w ciągłości albo z przerwą krótszą niż 3 pełne miesiące kalendarzowe - nie należy ustalać od nowa podstawy wymiaru zasiłku. Powinna ją w takim przypadku stanowić podstawa wymiaru ostatnio wypłacanego świadczenia, z zastrzeżeniem dotyczącym zmiany wymiaru czasu pracy.

Kwestie te reguluje art. 36 ust. 1 i 2 z uwzględnieniem art. 40, 43 i 47 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 645 ze zm.), zwanej ustawą zasiłkową.

Z treści pytania wynika, że pracownica bezpośrednio przed nabyciem prawa do zasiłku macierzyńskiego korzystała ze świadczenia rehabilitacyjnego, dla obliczenia którego podstawa wymiaru zasiłku chorobowego została zwaloryzowana, zgodnie z obowiązującymi zasadami określonymi w art. 19 ust. 2 ustawy zasiłkowej. I tę właśnie zwaloryzowaną podstawę wymiaru zasiłku należy przyjąć do ustalenia wysokości przysługującego pracownicy zasiłku macierzyńskiego. Potwierdza to ZUS w swoim komentarzu do ustawy zasiłkowej, dostępnym na stronie internetowej www.zus.pl.

Jeżeli podstawa wymiaru poprzednio pobieranego świadczenia podlegała waloryzacji, podstawę wymiaru kolejnego świadczenia stanowi kwota przyjęta jako podstawa wymiaru poprzednio pobieranego świadczenia, po waloryzacji.

Pierwszy dzień należnego zasiłku macierzyńskiego

Zasiłek macierzyński przysługuje m.in. ubezpieczonej, która urodziła dziecko w okresie ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego. Należny jest on wówczas przez okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu macierzyńskiego oraz urlopu rodzicielskiego (art. 29a ust. 1 ustawy zasiłkowej).

Jeżeli pracownica nie korzysta z urlopu macierzyńskiego przed przewidywaną datą porodu (taką możliwość przewiduje art. 180 § 2 Kodeksu pracy - Dz. U. z 2019 r. poz. 1040 ze zm.), pierwszym dniem urlopu macierzyńskiego (odpowiednio zasiłku macierzyńskiego) jest dzień porodu. Stanowi o tym art. 183¹ § 2 Kodeksu pracy.