Ubezpieczenia i Prawo Pracy nr 12 (462) z dnia 10.06.2018

Obliczanie podstawy wymiaru zasiłku chorobowego dla menedżera

Osoba zatrudniona od 1 września 2017 r. na podstawie kontraktu menedżerskiego podlega z tego tytułu obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu oraz dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu. Wynagrodzenie za dany miesiąc otrzymuje 10. dnia następnego miesiąca. Ponieważ jego kwota jest wysoka, podstawa wymiaru składki chorobowej podlega ograniczeniu do maksymalnej jej wysokości. Jaką kwotę wynagrodzenia za grudzień 2017 r. należy przyjąć do obliczenia zasiłku chorobowego?

Osoba wykonująca kontrakt menedżerski, o której mowa w pytaniu, podlega ubezpieczeniom społecznym, w tym chorobowemu, jako zleceniobiorca. W przypadku tych osób do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się przeciętny miesięczny przychód za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, a jeżeli ubezpieczenie trwa krócej - za pełne kalendarzowe miesiące tego ubezpieczenia (art. 48 ustawy zasiłkowej). Za przychód uważa się kwotę stanowiącą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe zleceniobiorcy, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe - art. 3 pkt 4 ustawy zasiłkowej.

W 2018 r. maksymalna podstawa wymiaru składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe wynosi 11.107,50 zł miesięcznie (w 2017 r. była to kwota 10.657,50 zł miesięcznie).

Stosowanie ograniczenia wysokości podstawy wymiaru składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe nie zmienia ogólnych zasad ustalania podstawy wymiaru zasiłków. Przyjmuje się do niej przeciętną miesięczną kwotę stanowiącą podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe za odpowiednio 12 lub pełne kalendarzowe miesiące podlegania temu ubezpieczeniu, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% podstawy wymiaru tej składki. Oznacza to, że w podstawie wymiaru zasiłku należy uwzględnić kwoty, od których została opłacona składka na ubezpieczenie chorobowe za konkretny miesiąc poprzedzający powstanie niezdolności do pracy. Jeśli wynagrodzenie za grudzień 2017 r. zostało wypłacone w styczniu 2018 r., to stanowiło podstawę wymiaru składek za ten miesiąc i przy obliczaniu podstawy wymiaru zasiłków przyjmuje się je jako przychód za styczeń 2018 r. W przypadku tych osób nie ustala się zatem podstawy wymiaru świadczeń chorobowych tak jak dla pracowników, tzn. "przypisując" wynagrodzenie wypłacone w danym miesiącu do miesiąca, za który jest należne.

Przyjmujemy założenia z pytania oraz że ubezpieczony był niezdolny do pracy z powodu choroby przez 10 dni maja 2018 r. Do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należy przyjąć kwoty stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe za okres od września 2017 r. do kwietnia 2018 r., czyli łącznie 75.124,08 zł, co wynika z wyliczenia:

Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego wyniosła 9.390,51 zł (75.124,08 zł : 8 m-cy). Za każdy dzień choroby ubezpieczony otrzymał 250,41 zł (9.390,51 zł x 80% : 30).